Rytm jest składową muzyki, która potrafi poruszyć nawet najbardziej odporne muzycznie jednostki. Szczególnie gorące, pulsujące, głębokie rytmy wygrywane na afrykańskich bębnach nie pozostawiają nikogo obojętnym na ich moc. Djembe to instrument, na którym wystukuje się je już od kilku stuleci.

Afrykańskie bębny powstały w XIII wieku. Swoją wędrówkę zaczęły na zachodzie Czarnego Lądu, by stopniowo zyskać popularność na całym kontynencie i daleko poza jego granicami. Pozwalają wydobywać głębokie czyste dźwięki o charakterystycznym brzmieniu. Poza tym jak brzmią, kuszą również swoim egzotycznym wyglądem.
Korpus bębnów ma kielichowaty kształt i jest sercem instrumentu. To on decyduje o jego kolorycie dźwiękowym. Jest rzeźbiony z jednego kawałka twardego drewna (specjaliści, którzy się tym zajmują mają kilka preferowanych rodzajów), a następnie suszony. Na gotową podstawę naciąga się membranę z naturalnej skóry koziej lub bydlęcej.

Bębny djembe różnią się wielkością. Wysokość i średnica membrany wpływają na brzmienie poszczególnych dźwięków (są trzy: bas, ton i slap). Z mniejszych instrumentów nie da się wydobyć czystego basu, lecz łatwiej jest się na nich uczyć gry. Większe prezentują pełen zakres, ale są dość ciężkie i trudniejsze do przewożenia. Dobierając rozmiar przyjmuje się zasadę, że wysokość bębna powinna być dostosowana do wzrostu, a membrana powinna być na tyle duża, by mieściły się na niej dwie otwarte dłonie właściciela.