Tamburyn nazywany jest bardzo często bębenkiem baskijskim. Jednak myliłby się ten, który myślałby, że instrument ten pochodzi właśnie z tamtych stron.
Tamburyn powstał w Azji i stamtąd dopiero w średniowieczu dotarł do Europy.

Na samym początku był używany przez wędrownych żonglerów, kuglarzy czy wędrownych grajków.
Dopiero później dzięki rozwojowi technicznemu stał się godny zainteresowania przez muzyków.

Na samym początku najczęściej był wykorzystywany przez różnego rodzaju orkiestry.
W dzisiejszych czasach nadal orkiestry bardzo często go wykorzystują, tak zresztą, jak muzycy w operze czy operetce.
Bardzo często wykorzystują go nauczyciele przedszkoli i szkół do pracy z dziećmi.

Najpopularniejsze tamburyny możemy podzielić ze względu na to jaką częścią ciała w niego uderzamy.
Mamy więc tamburyna do ręki oraz na nogę.
Tamburyno do ręki przeznaczone jest do uderzania w niego dłonią.
Możemy wyróżnić tutaj tamburyno wcięte i okrągłe.
Pierwsze jest oryginalnym, pełnowymiarowym modelem. Wcięty tamburyn posiada specjalny dostosowany do dłoni uchwyt, powodujący większy komfort gry.
Drugi służy przede wszystkim gitarzystom, którzy chcą w jakiś sposób dołożyć dodatkowe brzmienie. Tamburyn taki posiada specjalny gumowy pasek, który jest nakładany na stopę. Na jego obudowie znajdują się małe talerzyki. Gra na takim tamburynie odbywa się za pomocą potrząsania nogą z instrumentem poprzez tupanie.